Erik Jonk 11 okt 2023,
Leestijd: 4 minuten
Mensen die spontaan jeuk krijgen als zij alleen het woord musicalfilm al horen: niet meteen wegrennen! Vanaf morgen draait namelijk een Nederlandse titel binnen dit genre, Net Als In De Film, in de bioscopen. Wedden dat je ‘m leuk vindt?
Nou ja, we wedden helemaal nergens om natuurlijk. Het is maar een suggestie, deze titel naar een Nederpopliedje uit lang vervlogen tijden, Net Als In De Film van Toontje Lager (1982). Metro was wel benieuwd naar deze productie van eigen bodem (met Noortje Herlaar en Benja Bruijning), zo eentje die we niet vaak in de bios tegenkomen. Na alle romcoms als Happy Single en Only You dit jaar – leuk hoor, daar niet van – is het weer eens wat anders en voor sommigen misschien wel een verademing.
Musicalfilms kúnnen leuk zijn
Daarom is Net Als In De Film Metro‘s Filmrecensie van de Week. Want musicalfilms kúnnen leuk zijn. Misschien was Greatest Days van Take That onlangs wat minder geslaagd, maar hoe mooi en goed was Moulin Rouge wel niet? Okay, toegegeven, wel meer dan twintig jaar oud die titel, maar toch.
Jaren 80 en 90 in Net Als In De Film
In Net Als In De Film zien we Noortje Herlaar en Benja Bruijning eerst als middelbare scholieren – in werkelijkheid zijn zij ‘dikke dertigers’ – in de jaren 80. Hun personages Annabel en Sander lijken totale tegenpolen, maar zij vinden elkaar in een schoolbandje in hun liefde voor muziek.
Annabel verliest Sander uit het oog als zij valt voor Olaf (Kay Greidanus). Hij wordt haar liefje en tegelijkertijd ook eikel van een manager. Olaf wil dat Annabel muzikaal een heel andere kant op gaat, we zijn inmiddels in de jaren 90, en zij gaat daarin mee. Maar of ze daar nou zo gelukkig van wordt?
Ook kutmuziek in Net Als In De Film
Als Annabel Sander in die tijd weer tegenkomt, mogen zij met middelbare school-vriend en hiv-besmette Malcolm (Uriah Havertong) de dance-act Three is a Crowd vormen. Het wordt een megahit met direct de nummer 1-positie in de Top 40. Maar ja, bedacht door manager en lief Olaf en ontzettende jaren 90-kutmuziek natuurlijk.
De onvermijdelijke vragen die volgen (richting een uiteindelijke sprong naar het jaar 2009): blijven zij trouw aan elkaar en aan zichzelf? Welke keuze ga je maken? Ben je liever een superster met kutmuziek of een muzikant met eigen liedjes die anderen aan het huilen maken?
Net Als In De Film vooral leuk
Hebben we hiermee een dijk van een verhaal te pakken? Welnee. De regie (Albert Jan van Rees en Dorien Goertzen) heeft er veel meer ruim anderhalf uur lang ‘iets heel erg leuks’ van gemaakt. En da’s voor een avondje bioscoop ook weleens lekker toch?
Wat leuk is het, heel erg leuk zelfs. Benja Bruijning en Noortje Herlaar zijn zelf jaren 80-kinderen. Zij maakten de jaren 90 als tieners mee. Vooral het eerste tijdsbeeld is heerlijk om naar te kijken, ook voor de jongeren van nu. Omhoog geföhnd piekhaar, pisang jus in het glas, met een shaggie in de hand achter de piano, een walkman op de oren (je zoekt zelf maar op wat dat in hemelsnaam was, mocht je het niet weten), het zit er allemaal in. Net als gele bussen en oude ‘Daffies’ in de straten, schuifelen op een eindexamenfeest en thuis de Hitkrant op de tafel en posters van popsterren op de slaapkamermuur.
Of Net Als In De Film een succes met veel bezoekers wordt, ik weet het niet zo zeker. Als tv-film of titel op een van de streamingdiensten zal hij echter lang mee kunnen.
Grote kans dat je neuriënd de bioscoop uit komt in elk geval. ‘Net als in de film… ik wil het’, zul je zingen.
Beoordeling uit 5: 4
Metro’s Filmrecensie de Week lees je elke woensdag rond 18.00 uur. Op donderdag verschijnen nieuwe titels altijd in de Nederlandse bioscopen (zoals Net Als In De Film), soms op woensdag. Verslaggever Erik Jonk kiest er wekelijks eentje uit. Volgende week: Saw X, waarin uiteraard John Kramer weer ‘bezig gaat’. Tipje van de sluier: deze Metro-man slaapt er nog steeds slecht van.
Recensie The Exorcist: Believer: is de echte opvolger van de engste film aller tijden weer zo eng?
Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.
Vorige
Volgende